Tytuł: Instrukcje preprocesora Wiadomość wysłana przez: admin Grudzień 19, 2012, 08:23:42 Preprocesor to program przetwarzający kod źródłowy jeszcze przed rozpoczęciem kompilacji.
Instrukcje preprocesora nazywane są dyrektywami. Wszystkie dyrektywy preprocesora rozpoczynają się od znaku #. Znak # sygnalizuje, że nastąpi po nim dyrektywa preprocesora. Dyrektywy wstawiamy na samym początku kodu programu. Przykładem dyrektywy jest #include , pozwalająca na dołączenie do kodu źródłowego kodu z innych plików źródłowych. Inna dyrektywą jest dyrektywa #define, określająca stałe wartości dostępne w programie: #define adam 4321 od tej chwili identyfikator adam oznacza stałą o wartości 4321. Takie postępowanie ma niewątpliwe zalety, kolejne wersje programu przy zmianie stałej adam wymagają tylko zmiany wartości przy dyrektywie include. Dyrektywa #define nakazuje preprocesorowi zastąpić każde wystąpienie ciągu znaków innym ciągiem znaków. Pierwszy , zastępowany ciąg znaków (adam) spełnia rolę makronazwy, drugi jest makrorozwinięciem (macro body). Zadanie 1. Przykład deklaracji makroinstrukcji adam i suma. #include <cstdlib> #include <iostream> #define adam 4321; #define suma (23+2) using namespace std; int main(int argc, char *argv[]) { cout<<suma; cout<<adam; system("PAUSE"); return EXIT_SUCCESS; } Makro instrukcja rozwijana przez preprocesor może działać podobnie do funkcji - pobierać argumenty i zwracać wartość uzyskaną w wyniku przetwarzania danych . Uwaga, ważną rolę spełniają nawiasy okrągłe !!!!! |