Wprowadzenie do ramek

Stosowanie tabel ma jedną zasadniczą wadę: Internet Explorer wyświetla zawartość tabeli dopiero
kiedy zostanie ona całkowicie wczytana. Oznacza to, że zanim nie załaduje się cała treść strony, w
oknie przeglądarki nic nie zobaczymy. Wczytywanie może trwać długo i użytkownicy mogą się
zniechęcić. Problem ten nie występuje na zwykłych stronach, gdzie najpierw wyświetlany jest
początek strony, a dalsza część jest doczytywana w czasie, kiedy użytkownik czyta wstęp. Zarówno
Netscape jak i Opera potrafią ładować treść tabeli stopniowo, ale Internet Explorer 6 niestety nie.
Niedogodności tej są pozbawione ramki (i to niezależnie od przeglądarki). Pozwalają one uzyskać
podobną strukturę strony, ale nie posiadają szeregu wad związanych z tabelami, takich jak:
zwiększenie objętości stron (wydłużenie wczytywania), problemy z treścią która nie mieści się w
szerokości ekranu (psuje to całą estetykę strony), zależność przewijania treści menu oraz zawartości
strony, kłopoty z szablonami (nie potrafią modyfikować różniącej się treści), zawiła struktura strony.
Ramki pozwalają podzielić ekran/ stronę internetową na kilka części będących niezależnymi od siebie.
Dzięki czemu mając podzielony ekran na kilka ramek wczytać do każdego pola inną pod-stronę.
Konstrukcja strony zbudowanej z ramek składa się zwykle ze strony głównej stanowiącej szkielet
dokumentu. Poszczególne pola ramek zapełniane są stronami wczytywanymi z serwera.